Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Young love

     Ανακάθισε στο κρεβάτι και έβγαλε ένα lucky strike απ' το πακέτο δίπλα της. Το άναψε. Tο κορμί του γυμνό, κατευθυνόταν περήφανο προς στο μπάνιο. Κοίταξε τα ρούχα της, πεταμένα στην απέναντι καρέκλα, στο πάτωμα, κάπως ανακατεμένα με τα δικά του. Πόσο γρήγορα μπορούσε να ντυθεί και να φύγει, πριν να πρέπει να δώσει εξηγήσεις; Το τσιγάρο καιγόταν στα δάχτυλά της, χωρίς να αποφασίζει την κρίσιμη κίνηση.

     Τώρα ήταν αργά. Την πρόλαβαν οι λαγόνες του, που τώρα έκαναν βόλτες στο μικρό διαμέρισμα, ψάχνοντας για βρώσιμη ύλη. Απαραίτητη αυτή την ώρα. Έστρεψε το βλέμμα της στον τοίχο. Δεν ήταν άσχημη η διακόσμηση...Άραγε θα ταίριαζε κάτι τέτοιο στο σπίτι της; Ίσως στον τοίχο δίπλα στο κρεβάτι...όχι. Καλύτερα όχι. Κάθε φορά που θα ξάπλωνε θα βρισκόταν ξανά εδώ, αυτή την ώρα, σε τούτο το κρεβάτι.
     Δεν είχε ξαπλώσει ακόμα δίπλα της. Του απάντησε με ένα αδιάφορο, ίσως απλά κουρασμένο για εκείνον, χαμόγελο, πως δεν είχε όρεξη να φάει. Αν τη ρωτούσε κάτι άλλο και αν πίστευε πως ήταν έτοιμος να την ακούσει, ίσως να του το ζητούσε.
photo by:
https://www.facebook.com/VesaniaSomnifera/
      Είχαν προηγηθεί κι άλλοι πριν από αυτόν. Τους θυμόταν σιγά σιγά. Έβλεπε να σχηματίζονται τα κορμιά τους δίπλα στο δικό της, όπως αυτός τσαλάκωνε τα σκεπάσματα με το βάρος του. Δεν ήταν πολλοί, αλλά όλοι με κάποιο τρόπο έμοιαζαν. Κάποια στιγμή ίσως θα έπρεπε να βρει τον τρόπο να του το πει χωρίς να περιμένει από εκείνον το πρώτο βήμα. Δεν θα το έκανε. Ακόμα κι αν είχε την υποψία.

     Το επόμενο πρωί την βρήκε να κοιμάται δίπλα του. Η νύχτα είχε μικρή συνέχεια. Σαν να είχε διαβάσει τη σκέψη της. Έμειναν αγκαλιά για κάμποση ώρα, χωρίς να λένε κάτι το σπουδαίο, ώσπου αποκοιμήθηκαν. Τώρα την ξυπνούσε η αίσθηση των χειλιών του στο κορμί της. Ήθελε να τον σταματήσει, αλλά φοβήθηκε. Δεν άντεχε στην ιδέα πως μπορεί για ακόμα μια φορά να έμενε μόνη της.
     Δεν αντέδρασε καθώς αυτός διείσδυσε μέσα της. Περίμενε. Είχε μάθει να ανέχεται τέτοιες πράξεις αγάπης από μέρους του. Από μέρους όλων των κατά καιρούς "συντρόφων"της. Η εμπειρία της τής είχε μάθει πως κάποιοι άνθρωποι αξιολογούν την ευτυχία σε μια σχέση σύμφωνα με την ποσότητα της σεξουαλικής επαφής. Και ποιος ο λόγος να προσποιείται κανείς πως έχει μια σχέση αν δεν είναι ευτυχισμένος σε αυτή. Η εναλλακτική την τρόμαζε περισσότερο. Στο κάτω κάτω, ήξερε πως το πρόβλημα δεν το είχε αυτός, ούτε κανένας από όσους με κάποιο τρόπο επέλεγε να ξαπλώνουν κατά καιρούς δίπλα της.
     Όταν εκείνος εκτονώθηκε με δυο απότομες συσπάσεις, τον κοίταξε στα μάτια και του χαμογέλασε. Άραγε τι έβλεπε εκείνος στα μάτια της; Η σιωπή του της έδωσε την απάντηση. Ήταν σίγουρη πως για ακόμη μια φορά, αυτός που βρισκόταν μαζί της ήταν μίλια μακριά της. Θα το υπέμενε προς το παρόν. Μάλλον θα δάγκωνε τα χείλια της κάποιες φορές ακόμα, θα έσφιγγε τα δόντια και όταν θα έμπηγε τα νύχια της στο δέρμα του, εκείνος θα ήταν σίγουρος για την ικανοποίηση που της προσέφερε. Άλλωστε ήξερε τον τρόπο για να τελειώσει κι αυτή τη σχέση, αφού είχε περάσει ένα ακόμη κοινωνικά αποδεκτό διάστημα.

1 σχόλιο: